တယ္လီဖုန္း တီထြင္သူ အီတာလ်ံႀကီး အန္တိုနီယို မီယူခ်ီ

ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္ ရွစ္ႏွစ္၊ ကိုးႏွစ္သားေလာက္တုန္းက အေဖနဲ႔အတူ သူတာ၀န္က်တဲ့ေနရာေတြမွာ လိုက္ၿပီးေနခဲ့ရပါတယ္။ အေဖ့ရဲ႔လုပ္ငန္းခြင္ေတြက ေတာျမိဳ႕ေလးေတြမွာ အေျခစိုက္တာမ်ားပါတယ္။ အေဖရယ္၊ အေဖ့အလုပ္ခြင္ထဲက ကၽြန္ေတာ့္ထက္ အသက္သံုးျပန္ေလာက္ႀကီးတဲ့သူေတြရယ္၊ အေဖ ဖတ္လက္စ စာအုပ္ေတြရယ္ကိုပဲ အေဖာ္လုပ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကေလးဘ၀ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ကုန္ဆံုးေစခဲ့ရပါတယ္။

အေဖ့ကို ပံုျပင္ေျပာျပဖို႔ ပူဆာတဲ့အခါတိုင္းမွာ အေဖဟာ သူဖတ္ေနတဲ့ စာအုပ္စာတမ္းေတြထဲက အေၾကာင္းအရာေတြကို ပံုျပင္လုပ္ၿပီးေျပာျပေလ့ရွိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူေျပာျပတဲ့ ပံုျပင္ေတြဟာ ပံုျပင္စစ္စစ္မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႕ပံုျပင္ေတြထဲမွာ ပါးစပ္ထဲက မီးေတာက္မီးလွ်ံေတြထြက္တဲ့ နဂါးႀကီးေတြ၊ မိုးေပၚပ်ံတဲ့ မင္းသားေလးေတြအေၾကာင္းလည္း မပါသလို သူကလည္း ပံုျပင္ေျပာေကာင္းတဲ့ သူတစ္ေယာက္လည္း မဟုတ္ပါဘူး။ ေပါင္မုန္႔မရွိရင္ ကိတ္မုန္႔စားေပါ့ ဆိုၿပီး အစခ်ီတဲ့အေၾကာင္းအရာဟာ ကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ ပံုျပင္ေကာင္းတစ္ပုဒ္ မဟုတ္ေလာက္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္အတြက္ေတာ့ အိပ္ယာ၀င္ ပံုျပင္ေကာင္း တစ္ပုဒ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

အေဖေျပာျပဖူးတဲ့ ပံုျပင္ေတြဟာ ရုရွစာေရးဆရာႀကီး လီယိုေတာ္စတိြဳင္းေရးတဲ့ ပံု၀တၱဳေတြမ်ားပါတယ္။ ရုရွျပည္ ဆိုက္ေဘးရီးယားအရပ္ေဒသဟာ ေတာ္ေတာ္ေအးမွန္း အေဖ့ေက်းဇူးေၾကာင့္ ခပ္ေစာေစာကတည္းက သိခြင့္ခဲ့ရပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ လီယုိေတာ္စတိြဳင္းကိုလည္း ပံုေျပာေကာင္းတဲ့ ရုရွအဘိုးႀကီးအျဖစ္နဲ႔ သိခဲ့ပါတယ္။ အေဖေျပာျပဖူးခဲ့တဲ့ လီယိုေတာ္စတိြဳင္းရဲ႕ ပံု၀တၱဳေတြထဲမွာ မွတ္မွတ္ရရ ရွိေနတာကေတာ့ God see the truth, but wait ပါပဲ။ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ ပံုုျပင္ထဲက အဖိုးႀကီး အိုင္ဗန္ ကို သနားမိခဲ့တာေပါ့။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ လူယုတ္မာ ဆယ္ျမြန္နစ္ကိုလည္း ျမင္ျပင္းကပ္မိပါတယ္။ ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ လူယုတ္မာ ဆယ္ျမြန္နစ္ကို က်ိန္ဆဲခဲ့ပါေသးတယ္။

တေလာက ပ်င္းပ်င္းရွိတာနဲ႔ ကုတင္ေအာက္က စာအုပ္ပံုကိုဖြ ဟုိစာအုပ္ဖတ္၊ ဒီစာအုပ္ဖတ္ လုပ္ရင္းနဲ႔ လီယိုေတာ္စတိြဳင္းရဲ႕ ပံု၀တၱဳေတြကိုျပန္ၿပီး ျပန္ဖတ္မိပါတယ္။ ပံု၀တၱဳေတြကေတာ့ အရင္လို လတ္ဆတ္ေနဆဲပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ခံစားမႈေတြေတာ့ နည္းနည္းေျပာင္းလဲသြားပါတယ္။ အဖိုးႀကီး အိုင္ဗန္ ကိုေတာ့ သနားမိေနဆဲပါပဲ။ လူယုတ္မာ ဆယ္ျမြန္နစ္ကို မက်ိန္ဆဲမိေတာ့ပါဘူး။ ေတာ္စတိြဳင္းဆိုလိုခ်င္တဲ့ ျဖစ္တတ္၊ ပ်က္တတ္တဲ့ ေလာကသေဘာနဲ႔ မေပ်ာက္ပ်က္သြားမယ့္ အမွန္တရားအေၾကာင္းကို ေရးေတးေတး သေဘာေပါက္စျပဳလာပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဒီသေဘာတရားဟာ ဗုဒၶ၀ါဒကို အေလးအနက္ ယံုၾကည္သက္၀င္သူေတြအတြက္ေတာ့ အထူးအဆန္းမဟုတ္ပါဘူး။ ေနာက္ေတာ့ အလုပ္မရွိအလုပ္ရွာၿပီး ေတာ္စတိြဳင္းဆိုခဲ့တဲ့ ဘုရားသခင္သည္ အမွန္တရားကို သိျမင္ေတာ္မူေလ၏။ သို႔ေသာ္ အခ်ိန္ယူေစာင့္ဆိုင္းရမည္ျဖစ္၏ ဆိုတဲ့ စကားရပ္ကို ေစာေၾကာမိပါတယ္။

ေတာ္စတိြဳင္းဟာ စာဖတ္ပရိသတ္ကို အမွန္တရားဆိုတာဟာ တကယ္တည္ရွိတယ္။ တရားကို နတ္ေစာင့္တယ္။ ဒီအမွန္တရားေပၚထြက္လာဖ႔ို ေစာင့္စားရမယ္လို႔ ဆိုခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္လိုေစာင့္စားရမယ္ဆိုတာကို မေျပာခဲ့ပါဘူး။

အမွန္တရားကို ေစာင့္ဆိုင္းၾကမွာလား။ အမွန္တရားကို ရွာေဖြၾကမွာလား ဆိုတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ေရြးခ်ယ္ခ်က္ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႔ ေရြးခ်ယ္ခ်က္ကပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔သြားမယ့္လမ္းေၾကာင္းကို ပံုေဖာ္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဆံုးသတ္မွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရြးခ်ယ္တာကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရတာကေတာ့ ဓမၼတာပါပဲ။

အေတြးအျမင္စာစဥ္ ဘုတ္အုပ္ေတြထဲက ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ဧၿပီလထုတ္ စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ျပန္လွန္ၾကည့္ရင္း ဆရာမ ဂ်ဴနီယာ၀င္း ေရးသားတဲ့ တယ္လီဖုန္း တီထြင္သူ ဘယ္သူလဲ ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးနဲ႔ ဆရာေမာင္၀ံသ ေရးသားတဲ့ ကမၻာ႔ ေက်းဇူးရွင္တစ္ဦးရဲ႕ ေနရာမွန္ ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးႏွစ္ပုဒ္ကို ဖတ္မိခဲ့ပါတယ္။ ဒီေဆာင္းပါႏွစ္ပုဒ္လံုးဟာ အသိအျမင္သစ္တစ္ခုကို ေပးစြမ္းတဲ့ ေဆာင္းပါးေကာင္းေတြပါပဲ။

ဒီေဆာင္းပါးႏွစ္ပုဒ္ကိုဖတ္ၿပီးေတာ့မွပဲ တသက္လံုး အရိုးစြဲလာခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အသိဟာ တက္တက္စင္ေအာင္လြဲေနမွန္း သိခြင့္ရခဲ့ပါတယ္။ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း အကေလး ဘ၀ကတည္းက ဂေရဟမ္ဘဲလ္ဟာ တယ္လီဖုန္းကို တီထြင္ခဲ့သူလို႔ သိခဲ့ရပါတယ္။ အခုေတာ့ ဒီအသိဟာ ေျပာင္းျပန္သဒၶါလန္ သြားပါၿပီ။ တယ္လီဖုန္းကို တီထြင္ခဲ့သူဟာ အေမရိကန္ျပည္ေရာက္ အီတာလ်ံလူမ်ိဳး မ်က္ႏွာမြဲ အညၾတစက္မႈပညာရွင္ အန္တိုနီယို မီယူခ်ီ (Antonio Meucci) ပဲျဖစ္ပါတယ္။ မွတ္ပံုတင္ဖို႔ ေပးေဆာင္ရမယ့္ ေငြေၾကပမာဏကို မေပးေဆာင္ႏိုင္ခဲ့တာေၾကာင့္ သူ႕ရဲ႕အံ့မခန္းတီထြင္မႈဟာ ေမွးမွိန္ေဖ်ာ့ေတာ့ခဲ့ရပါတယ္။

မီယူခ်ီ ဟာ အီတလီႏိုင္ငံကေန က်ဴးဘားႏိုင္ငံကို ၁၈၃၀ မွာ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္ခဲ့ပါတယ္။ မီယူခ်ီ ဟာ တီထြင္မႈေပါင္းမ်ားစြာကို ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၿပီး၊ တီထြင္မႈ ၁၄ ခု အတြက္ မူပိုင္ခြင့္ ရရွိခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ မီယူခ်ီဟာ သူ႕ရဲ႔တီထြင္မႈျဖစ္တဲ့ ဒီေန႔အသံုးျပဳေနၾကတဲ့ တယ္လီဖုန္းတို႔ရဲ႕ ဘိုးေအေတာ္ေလာက္မယ့္ တယ္လီထရုိဖိုႏို (Teletrofono) ကို ၁၈၆၀ ခုႏွစ္မွာ ထုတ္ေဖာ္ျပသခဲ့ပါတယ္။ သူရဲ႔တီထြင္မႈကို အီတလီဘာသာနဲ႔ ထုတ္ေ၀တဲ့ နယူးေယာက္အေျခစိုက္ အီတလီသတင္းစာကပဲ ေဖာ္ျပေပးခဲ့ပါတယ္။

မီယူခ်ီဟာ တယ္လီထရိုဖိုႏိုကို ၁၈၆၀ ခုႏွစ္ကတည္း တီထြင္ ထုတ္ေဖာ္ျပခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မွတ္ပံုတင္ဖို႔ ေငြေၾကးအလံုအေလာက္ မရွိရွာေလတဲ့အတြက္ မူပိုင္ခြင့္ေလွ်ာက္လႊာဟာ အသက္မ၀င္ခဲ့ပါဘူး။ ဒီႏွစ္ကာလအေတာအတြင္းမွာ မီယူခ်ီဟာ တယ္လီဖုန္းတီထြင္မႈ မူပိုင္ရွင္အျဖစ္ထင္ရွားခဲ့တဲ့ အလက္ဇႏ္ၵားဂေရဟမ္ဘဲလ္နဲ႔ အတူ အလုပ္ရုံတစ္ခု အတူအလုပ္လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။ ဂေရဟမ္ဘဲလ္ဟာ အဲဒီကေနတဆင့္ မီယူခ်ီရဲ႕ေတြ႔ရွိမႈကို သိသြားပံုရပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ မီယူခ်ီရဲ႕ ေတြ႔ရွိခ်က္ျဖစ္တဲ့ တယ္လီဖုန္း အေျခခံစနစ္ကို တနည္းနည္းနဲ႔ မတရား ရယူသြားတယ္လို႔ ယူဆရပါသတဲ့။

မီယူခ်ီဟာ သူရဲ႔ေတြ႔ရွိမႈကို ေၾကးနန္းကုမၸဏီတစ္ခုကို ေရာင္းခ်ဖို႔ ႀကိဳးစားခဲ့ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဆင္မေျပတာေတြနဲ႔ပဲ ၾကံဳခဲ့ရပါတယ္။ ဂေရဟမ္ဘဲလ္ဟာ ၁၈၇၇ ခုႏွစ္မွာ တယ္လီဖုန္း ထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ခြင့္ မူပိုင္ခြင့္ကို ေလွ်ာက္ထားရာမွာ ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီး၊ တယ္လီဖုန္းထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ခြင့္ ေမာင့္မူပိုင္ရွင္ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။

ဒီသတင္းကိုၾကားေတာ့ မ်က္ႏွာမြဲ အီတာလ်ံၾကီး မီယူခ်ီ ဟာ မခံခ်ိ မခံသာျဖစ္ၿပီး ရွိစုမဲ့စုကေလးပိုက္ၿပီး ေမာင့္မူပိုင္ရွင္ ဂေရဟမ္ဘဲလဲကို တရားစြဲခဲ့ပါတယ္။ မီယူခ်ီတင္ျပတဲ့ အေထာက္အထားေတြဟာ ခိုင္လံုတဲ့အတြက္ ရုံးေတာ္ကလည္း အမႈကိုၾကားနာ စစ္ေဆးခဲ့ပါတယ္။ ရုံးေတာ္က ဂေရဟမ္ဘဲလ္ကို လိမ္လည္မႈနဲ႔ စြဲခ်က္တင္ေတာ့မယ္ အေျခအေနအထိတိုင္ေအာင္ တရားတေဘာင္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီအမႈဟာ ရုံးေတာ္မွာ ႏွစ္လရွည္ၾကာခဲ့ပါတယ္။ အမႈမၿပီးျပတ္မီ အခ်ိန္အေတာအတြင္းမွာပဲ စိတ္ေထာင္းကိုယ္ေၾက ျဖစ္ေနရွာေလတဲ့ မ်က္ႏွာမြဲ အီတာလ်ံႀကီးဟာ ၁၈၈၉ ခုႏွစ္မွာ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ပါတယ္။ တရားလိုေသဆံုးၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ဒီအမႈတြဲဟာ မၿပီးမျပတ္အဆံုးမသတ္ေတာ့ဘဲနဲ႔ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ဂေရဟမ္ဘဲလဲဟာ တယ္လီဖုန္းထုတ္လုပ္ေရာင္းခ်ခြင့္ ေမာင့္မူပိုင္ရွင္အျဖစ္နဲ႔ ဆက္လက္ရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့ယံုသာမကပဲ၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔သင္ယူခဲ့ရဖူးတဲ့ ေက်ာင္းသံုးသင္ရိုးေတြထဲကို ၀င္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ မေတာ္မတရားျပဳက်င့္ျခင္းခံရတဲ့ ၀ိညာဥ္ဟာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားျခင္းမရွိပါဘူး ဆိုတဲ့ သိုးေဆာင္းစကားရွိပါတယ္။ ။ တရားဥပေဒစိုးမိုးတဲ့အရပ္မွာျဖစ္ေစ၊ မစိုးမိုးတဲ့အရပ္မွာျဖစ္ေစ အမွန္တရားဟာ ေပ်ာက္ကြယ္သြားျခင္းမရွိပါဘူး။ အမွန္တရားဟာ ပကတိအတိုင္း တည္ျမဲေနမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္တရားဟာ လူျပက္ေတြေျပာတဲ့စကားလို အမွားတရံ ျဖစ္မသြားပါဘူး။

ဘုရားသခင္သည္ အမွန္တရားကို သိျမင္ေတာ္မူေလ၏။ သို႔ေသာ္ အခ်ိန္ယူေစာင့္ဆိုင္းရမည္ျဖစ္၏ လို႔ ေတာ္စတိြဳင္းကဆိုခဲ့ပါတယ္။ ဒီစကားရပ္ဟာ မွန္ကန္ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ မီယူခ်ီအတြက္ အမွန္တရားဟာ ရာစုႏွစ္တစ္ခုၾကာျမင့္ခဲ့ပါတယ္။ အမွန္တရားဟာ ေမ့ေပ်ာက္သြားျခင္းကို မခံရပါဘူး။ ဇာတိေသြး၊ ဇာတိမာန္ ထက္သန္ၾကတဲ့ အီတာလ်ံအႏြယ္ေတြဟာ ဒီကိစ္ၥကို မေမ့ခဲ့ၾကပါဘူး။ မ်ိဳးဆက္သစ္ အီတာလ်ံအႏြယ္ အေမရိကန္ေတြဟာ ဒီအမႈကို ျပန္လည္ေဖာ္ထုတ္ၿပီး၊ ဆက္လက္စံုစမ္း စစ္ေဆးေပးဖို႔ တိုက္ပြဲ၀င္ခဲ့ၾကပါတယ္။ သူတို႔ဟာ အမွန္တရားေပၚထြက္လာဖို႔ ေစာင့္ဆိုင္းသူေတြမဟုတ္ပါဘူး။ အမွန္တရားကို တိုက္ပြဲ၀င္တဲ့၊ ရွာေဖြေဖာ္ထုတ္တဲ့ မ်က္ေမွာက္ေခတ္သူရဲေကာင္းေတြျဖစ္ပါတယ္။ အဆံုးသတ္မွာေတာ့ ဒီအမႈကို အေမရိကန္ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္တြင္းမွာ ျပန္လည္ မဲခြဲဆံုးျဖတ္ၾကၿပီးတဲ့ေနာက္ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ဇြန္လ ၁၅ ရက္ မွာ အေမရိကန္ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္ဟာ ကမာၻေျမေပၚတြင္ တယ္လီဖုန္းဟု အမည္တြင္သည့္ ကိရိယာကို စတင္တီထြင္သူဟာ စေကာ့လူမ်ိဳး အလက္ဇႏၵား ဂေရဟမ္ဘဲလ္ မဟုတ္။ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုသို႔ ေျပာင္းေရႊ႕ေနထိုင္သူ အီတာလ်ံႀကီး အန္တိုနီယို မီယူခ်ီ သာျဖစ္တယ္လို႔ တရားသျဖင့္ စီရင္ခ်က္ခ်မွတ္ခဲ့ပါတယ္။

ဒါဟာ အီတာလ်ံအႏြယ္ အေမရိကန္ေတြရဲ႔ ေအာင္ပြဲသာမကပါဘူး။ အမွန္တရားရဲ႕ ေအာင္ပြဲလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ဆိုေတာ့ မီယူခ်ီကြယ္လြန္ခဲ့တာ ႏွစ္ေပါင္း ၁၁၃ ႏွစ္ ၾကာျမင့္ခဲ့ၿပီျဖစ္ပါတယ္။ အီတာလ်ံအႏြယ္ အေမရိကန္ေတြရဲ႕ မဆုတ္မနစ္တဲ့ အားထုတ္မႈေၾကာင့္ ေဖ်ာ့ေတာ့ေမွးမွိန္ခဲ့ရတဲ့ အမွန္တရားဟာ တိမ္ဖံုးရာကေန ထြက္ျပဴလာတဲ့ေန၀န္းလို ထင္ထင္ရွားရွား ျပန္လည္ထြက္ေပၚခဲ့ပါၿပီ။ ၾကယ္ေရာင္၊ လေရာင္၊ ေနေရာင္ေတြသာ ေမွးမွိန္ေပ်ာက္ကြယ္ရုိးရွိပါတယ္။ ညဏ္ပညာ အေရာင္အ၀ါကေတာ့ ေပ်ာက္ကြယ္ရိုးမရွိပါဘူး။ အီတာလ်ံအႏြယ္ အေမရိကန္မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြသာ မႀကိဳးစားခဲ့ဘူးဆိုရင္ ဒီအမွန္တရားဟာ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ေပါင္း ဘယ္ေလာက္ၾကာေအာင္ လ်စ္လ်ဴရႈခံရဦးမလဲ။ အားထုတ္မႈမရွိမီကာလအထိ အမွန္တရားဟာ ေမွးမွိန္ေနဦးမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

အမွန္တရားကို ေစာင္ဆိုင္းေနဖို႔ မလိုတာဟာ ေသခ်ာပါတယ္။ ေဂါတမဗုဒၶဟာ အမွန္တရားကို မေစာင့္ဆိုင္းခဲ့ပါဘူး။ အမွန္တရားကို ရွာေဖြခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြဟာလည္း အမွန္တရားကို အမွန္တရားရဲ႔ ေနရာမွန္ေရာက္ေအာင္ စြမ္းေဆာင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ရွာေဖြနည္းေတြကိုလည္း ကိုယ္တိုင္ရွာေဖြရမွာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ မ်ိဳးဆက္သစ္ေတြသင္ယူေနတဲ့ ေက်ာင္းသံုးသင္ရိုးေတြမွာေတာ့ တယ္လီဖုန္းတီထြင္သူဟာ ဂေရဟမ္ဘဲလ္ ျဖစ္တယ္လို႔ဆိုၿပီး အခုအထိ မွားမွားယြင္းယြင္း ပို႔ခ်ေနတုန္းပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔တင္ မွားေနေသးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔အတူ မွားေဖာ္မွားဖက္ေတြ ရွိပါေသးတယ္။ မေန႔က ၀ီကီပိဒယစြယ္စံုက်မ္းကို ၾကည့္ေတာ့ သူတို႔လည္း မီယူခ်ီကို တရား၀င္ အသိအမွတ္ျပဳလိုက္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္းကို ေဖာ္ျပထားတာ မရွိေသးပါဘူး။ အမွန္တရားဟာ ေပၚေပါက္လာသည့္တိုင္ေအာင္ ေဖ်ာ့ေတာ့ေနဆဲပါပဲ။ ေပၚလြင္လာေအာင္ အေရာင္တင္ေပးဖို႔ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔မ်ိဳးဆက္သစ္ရဲ႔ တာ၀န္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုးမွာ တာ၀န္ရွိပါသည္။ သင့္မွာလည္း တာ၀န္ရွိပါသည္ ဆိုတဲ့ စကားေတြကိုပဲ အပ္ေၾကာင္းထပ္ေအာင္ ထပ္ၿပီးေျပာေနရဦးမယ္ ထင္ပါတယ္။

ေမာင္က်ပ္ခိုး